To już chyba tradycja, że Letnie Mistrzostwa Polski w skokach narciarskich odbywają się pod koniec października, by każdy widz mógł przypomnieć sobie, jak zimno może być pod skocznią. Nie inaczej było w tym roku.

Plany były inne. Pierwotnie zawody o tytuł najlepszego skoczka i skoczkini w Polsce na igelitowej skoczni normalnej miały się odbyć w słonecznym lipcu. Wyszykowano zmodernizowany kompleks skoczni i zaplanowano otwarcie z wielką pompą, w końcu Średnia Krokiew na mistrzostwa Polski czekała długie 12 lat.

Niestety wiatr, może urażony tym, że nikt wcześniej z nim nie uzgodnił uroczystości, nie chciał odpuścić i konkurs ostatecznie się nie odbył.

Nowo otwartej skoczni musiały wystarczyć skoki treningowe oraz ceremonialne przecięcie wstęgi przez Kamila Stocha i Dawida Kubackiego. Ja nie byłam jednak rozczarowana, bo po pierwsze – po raz pierwszy od bardzo bardzo dawna udało mi się wjechać z aparatem na górę skoczni w czasie skoków próbnych, a po drugie moim głównym celem podróży do Zakopanego było otwarcie galerii Kamiland.

Mijały dni i tygodnie, skończyły się wakacje i gdy już wydawało się, że w roku 2021 letniego mistrza i letniej mistrzyni Polski w skokach nie wyłonimy, okazało się, że zawody (i to dwudniowe!) zaplanowano na 28 i 29 października. Cóż było robić? Wypisałam urlop w pracy, bo z jakiegoś powodu konkursy zaplanowano w dni robocze, zgłosiłam wniosek o akredytację, umówiłam się z dwiema koleżankami i pojechałyśmy do Zakopanego, by Fanklub miał pod Krokwią swoje skromne przedstawicielstwo. Wszak Dawid miał bronić tytułu wywalczonego przed rokiem w Szczyrku.

Niestety, rywalizacja zaplanowana była bez udziału publiczności – i nie, wcale nie z przyczyn epidemicznych – po prostu wokół Średniej Krokwi nie przygotowano żadnego miejsca dla kibiców. Wielka szkoda, zwłaszcza że niedługo zaplanowano tutaj Mistrzostwa Świata Juniorów.

Zakopane przywitało nas, niedowiarków, wyjątkowo ładną pogodą. Bywam w stolicy Tatr dosyć często, więc jestem przyzwyczajona, że o tej porze roku prędzej można się spodziewać burego nieba, nieustannej mgły i nieprzyjemnego deszczu, niż słońca rozświetlającego górskie szczyty i zatłoczone ulice. Zakwaterowałam się w uroczym hotelu, przypominającym pensję dla panienek z dobrych domów, wyjęłam aparat fotograficzny i pomyślałam, że aż trudno uwierzyć, jak dawno nie widziałam zawodów na żywo.

Konkurs indywidualny rozpoczął się wieczorem i bardzo szybko okazało się, że zarówno wcześniejsze słońce, jak i nazwa wydarzenia, mogą być bardzo zdradliwe – to że oglądaliśmy rywalizację w ramach letnich mistrzostw, ani trochę nie sprawiało, że marzliśmy mniej. Pod koniec miałam założone na siebie tyle warstw odzieży, co w samym środku zimy. 🙂

Najpierw śledziliśmy konkurs pań. Cieszyć może, że na starcie na skoczni normalnej pojawia się coraz więcej zawodniczek. Niestety mniej zadawalają wyniki, pokazujące że przed naszymi reprezentantkami jeszcze wiele pracy. Szkoda, że nowa mistrzyni Polski – Kamila Karpiel – nie zwyciężyła w konkursie, gdyż wyraźnie wyprzedziła ją Josephine Pagnier z Francji. Pozostałe nasze medalistyki – Nicole Konderla oraz Kinga Rajda zajęły kolejno 4. i 5. miejse. Podium zawodów uzupełniła Francuzka Julia Clair. Po konkursie koniec sportowej kariery ogłosiła jedna z naszych najbardziej doświadczonych skoczkiń, Joanna Szwab.

Dla Kamili Karpiel to trzeci tytuł mistrzyni Polski na igelicie.

Po pierwszej serii konkursu panów prowadził Piotr Żyła przed Klemensem Murańką i Kamilem Stochem. Dawid Kubacki czaił się tuż za podium i nie miałam żadnych wątpliwości, że ma wielką ochotę, by włączyć się do walki o zwycięstwo.

Piotrek Żyła nie zamierzał jednak wypuścić z rąk złotego medalu. Skokiem na 106 metr przypieczętował triumf i po raz trzeci w karierze wywalczył tytuł indywidualnego mistrza Polski na igelicie. Drugie miejsce zajął Klemens Murańka, a Dawid Kubacki razem z Tomaszem Pilchem wspólnie zajęli najniższy stopień podium.

Warto zauważyć, że w czołówce zameldowało się kilku młodych zawodników. Na szóstym miejscu, a więc tuż przed samym Kamilem Stochem, sklasyfikowany został 17-letni Jan Habdas. Dalekie skoki w pierwszej serii oddali również: Klemens Joniak, który ostatecznie zajął miejsce dziesiąte. oraz Szymon Zapotoczny, który finalnie był 14. Oby był to dobry prognostyk przed sezonem zimowym.

Zawody były transmitowane przez telewizję publiczną z wielką pompą. Były liczne kamery, dziennikarze, studio z ekspertami i wywiady z zawodnikami. Na pamiątkę zostaną nam zdjęcia medalistów robione pod dziwnym kątem, aby nie zasłaniać kamery umieszczonej naprzeciwko rozbiegu.

Kolejnego dnia odbył się konkurs drużynowy. Do startu zgłoszono 10 zespołów. Tym razem zakopiańskie słońce towarzyszyło nam przez cały czas.

Tytuł sprzed roku obroniła pierwsza drużyna Wiślańskiego Stowarzyszenia Sportowego w składzie: Aleksander Zniszczoł, Paweł Wąsek, Tomasz Pilch i Piotr Żyła. Srebrny medal zdobył zespół TS Wisła Zakopane (Łukasz Łukaszczyk, Adam Niżnik, Klemens Murańka, Dawid Kubacki). Nie można nie wspomnieć, że Murańka skokiem na 108 metrów ustanowił nowy rekord Średniej Krokwi i mocno przyczynił się do wyniku końcowego.

Trzecie miejsce zajęła pierwsza drużyna AZS Zakopane (Maciej Kot, Marcin Wróbel, Krzysztof Leja, Andrzej Stękała). Tuż za podium sklasyfikowany został KS Eve-nement Zakopane.

Wszyscy wiemy, że na tym etapie przygotowań trudno wyciągać wnioski odnośnie formy naszych kadrowiczów, przecież nie temu służą Mistrzostwa Polski. Dla młodych zawodników to świetna okazja by sprawdzić się na tle reprezentantów kraju, a ich pojedyncze dobre i bardzo dobre skoki mogą się stać dodatkową motywacją do ciągłego poprawiania umiejętności. Trzymamy kciuki za dalszy rozwój!

I cóż, zaczynamy odliczać dni do początku sezonu zimowego 2021/22. Został już niecały miesiąc!

Wszystkie zdjęcia autorstwa Ewy Knap